Platero e eu 1
Estaba eu no xardín da miña casa e vin ao lexos unha sombra algo rara, fun a ver que era e vin un pequeno burro, sangraballe a pata, o collín e o levei para dentro, puxenlle unha venda e deixei que repousara.
Logo fun a dicirlle aos meus pais
se podíamos quedarnos con el, meus pais comezaron a dubidar porque non era nin un can, nin un gato, era un burro!! Pero ao final todo saíu ben e fixémoslle un oco no cortello. Cando estaba na sala quedeime pensando....
-Como lle chamarei ao burro?-
De súpeto veume unha idea a cabeza:
-Chamareille Platero porque o seu pelo e de cor branco platino.
Saín a xogar fora e logo fun dar un paseo con Platero, ía charlando con el cando tropecei cunha pedra e me caín nun pozo, foi un horror, todo estaba escuro e eu tiña moito medo, pero Platero foi listo e me botou unha corda que había tirada por alí, eu agarreime e conseguín saír.
-Moitas grazas Platero!!-
Pequeno, peludo, suave, este e o meu querido Platero!!
